Turkse high tea
De Turkse high tea, ook bekend als "çay saati" (thee-uur), is een geliefde traditie die vaak in de (na)middag wordt gehouden. Het is een sociaal moment waarbij vrienden en familie samenkomen om van thee en hapjes te genieten. Het middelpunt is altijd een sterke, geurige zwarte thee, geserveerd in traditionele tulpvormige glaasjes.
Bij de thee worden diverse zoete en hartige lekkernijen geserveerd, waaronder börek (gevulde bladerdeegrolletjes), poğaça (hartige broodjes), gözleme (gevulde deegplak), en tatlılar (Turkse zoetigheden) zoals baklava, sekerpare, en revani. Verse groenten, olijven, en dips zoals humus en muhammara worden ook vaak aangeboden.
Deze high tea weerspiegelt de gastvrijheid en rijke culinaire traditie van Turkije, waarbij het delen van eten en tijd met geliefden centraal staat.
Achtergrond
Het is misschien niet verrassend dat Turkije een van de landen is waar de meeste thee wordt geconsumeerd. Turken drinken thee bij het ontbijt, op kantoor en zelfs na elke maaltijd. Thee drinken is altijd genieten, maar de charme van vijf-uur-thee met snacks is speciaal. Deze thee heeft een sociale dimensie, bevordert gesprekken en zorgt voor een gezond tussendoortje.
De vijf-uur-theetraditie ontstond tijdens het bewind van koningin Victoria in Engeland. In de 19e eeuw aten de Engelsen alleen ontbijt en diner, maar na verloop van tijd werd het diner later en zwaarder. Volgens de overlevering voelde Anna, de 7e hertogin van Bedford, zich 's middags vaak slap vanwege de lange tijd tussen de maaltijden. Daarom bestelde ze rond vijf uur thee en snacks. Ze begon deze gewoonte steeds meer te waarderen en maakte er een sociale gebeurtenis van door haar vrienden uit te nodigen. Koning Edward genoot van deze bijeenkomsten en begon zelf theekransjes te organiseren. Dit verspreidde zich van het paleis naar heel Engeland en uiteindelijk de wereld.
Hoewel thee pas begin 1900 in het Ottomaanse Rijk werd geïntroduceerd, heeft Turkije deze traditie snel omarmd. Huismoeders organiseren vandaag de dag nog steeds gezellige vijf-uur-thee bijeenkomsten, waar ze hun keukenvaardigheden tonen en een warme sfeer creëren voor levendige gesprekken. Om jullie in deze traditie mee te nemen deel ik hierna 2 heerlijke maar makkelijke recepten.
Recept voor 2 personen
Voor de worteltapenade
2 wortelpenen
2 eetlepels yoghurt
1 eetlepel Zaanse mayonaise
1 teen knoflook
3 eetlepels olijfolie
Voor de kisir
150 gram ince bulgur (Turkse winkel)
1 ui
1 eetlepel tomatenpuree
6 eetlepels olijfolie
2 eetlepels granaatappelsiroop (Nar eksisi)
1 theelepel zout
1 eetlepel chilivlokken
handjevol verse munt
1 stengel bosui
halve citroen
Bereiding
Worteltapenade:
Schil en rasp de wortel met de grootste rasp tot sliertjes. Bak de geraspte wortel in een pan met olijfolie, zout, en peper. Zodra de wortel zacht wordt, laat je hem afkoelen. Meng in een kom de mayonaise, yoghurt, en een teen knoflook. Voeg de afgekoelde wortel toe en meng alles goed. Laat het mengsel een uur in de koelkast koud worden.
Kisir:
Giet kokend water over de bulgur en voeg zout toe. Laat het geheel 15 minuten afgedekt staan om de bulgur te laten garen. Schil en snipper intussen de ui en bak deze in een pan met olijfolie, tomatenpuree, zout, en chilivlokken. Voeg dit mengsel toe aan de kom met de bulgur. Snijd de bosui en munt en voeg deze samen met de granaatappelsiroop toe aan de bulgur. Knijp tot slot citroensap uit over de kisir voor een frisse touch.
Left overs?
Serveer deze in de avond samen met een kopje linzensoep.
Serveer de kisir en worteltapenade samen, genietend van Turkse thee.
Afiyet olsun!
Tip: Serveer met Turkse börek.
